کد مطلب:224076 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124
حدیث سلسلة الذهب
حضرت رضا فقط یك سفر از مدینه به خراسان فرمود و از خاطره های حساس این مسافرت حدیثی است كه در نیشابور برای مردم فرمود و به نام حدیث سلسلة الذهب مشهور است.
شهر نیشابور آن روز از پر جمعیت ترین و آبادترین شهرهای ایران بزرگ بوده و
[ صفحه 484]
استقبالی كه مردم آن شهر از حضرت امام رضا علیه السلام كردند در تاریخ بی نظیر است و این شهر با عظمت بدست مغول ویران و معدوم گردید.
ابن صباغ از عماد الدین محمد بن ابی سعید بن عبدالكریم وزان در سال 596 روایت كرده كه در تاریخ نیشابور است چون حضرت علی بن موسی الرضا (ع) در سفر خراسان وارد شهر نیشابور می شد به كجاوه ای سوار بوده كه در روی قاطر سرخ موئی نصب شده بود و سرپوش
[ صفحه 485]
آن پارچه «سقلاط» ابریشمی بوده بسیاری از علمای نیشابور به استقبال آن حضرت رفتند و از اعیان ابوذرعه رازی - محمد بن اسلم طوسی كه از حافظین حدیث بوند تقاضا كردند حدیثی برای آنها بفرماید آن حضرت امر فرمودند مركب را نگاهدارند و روپوش كجاوه را بالا زنند تا سیمای زیبای هاشمی را زیارت كنند و از پرتو صورت منور امام هشتم سلطان سریر ارتضا حضرت علی بن موسی الرضا بهره مند شوند و می گفتند.
بنمای رخ كه خلقی حیران شوند و واله
بگشای لب كه فریاد از مرد و زن برآید
جمعیتی كه بالغ بر چند صد هزار نفر بوده باستقبال رفتند [1] و طبقه ممتاز علماء در آن عصر نیشابور سیصد هزار محدث داشت كلیه علماء و محدثین وعاظ و فقها و دانشمندان اطراف مركب را پروانه صفت احاطه كردند گفتند:
بنمای رخ كه باغ و گلستانم آرزو است
بگشای لب كه قند فراوانم آرزو است
24000 هزار قلمدان حاضر شده بود كه حدیث امام هشتم را بنویسند - دوازده هزار قلمدان طلا و مرصع به جواهر كشیده شد و مردم پای تا سرگوش بودند تا آن حدیث را فرا گیرند.
محدث قمی می نویسد ابن بابویه نقل كرده كه نیشابور 200000 دویست هزار محدث داشته و اكثر به استقبال شتافته بودند. [2] .
آن بارقه الهی آن مظهر كامل حق و حقیقت - آن ولایت مطلقه - آن گاه سر مبارك از میان كجاوه بیرون آورد فرمود:
شهر نیشابور آن روز از پر جمعیت ترین و آبادترین شهرهای ایران بزرگ بوده و
[ صفحه 484]
استقبالی كه مردم آن شهر از حضرت امام رضا علیه السلام كردند در تاریخ بی نظیر است و این شهر با عظمت بدست مغول ویران و معدوم گردید.
ابن صباغ از عماد الدین محمد بن ابی سعید بن عبدالكریم وزان در سال 596 روایت كرده كه در تاریخ نیشابور است چون حضرت علی بن موسی الرضا (ع) در سفر خراسان وارد شهر نیشابور می شد به كجاوه ای سوار بوده كه در روی قاطر سرخ موئی نصب شده بود و سرپوش
[ صفحه 485]
آن پارچه «سقلاط» ابریشمی بوده بسیاری از علمای نیشابور به استقبال آن حضرت رفتند و از اعیان ابوذرعه رازی - محمد بن اسلم طوسی كه از حافظین حدیث بوند تقاضا كردند حدیثی برای آنها بفرماید آن حضرت امر فرمودند مركب را نگاهدارند و روپوش كجاوه را بالا زنند تا سیمای زیبای هاشمی را زیارت كنند و از پرتو صورت منور امام هشتم سلطان سریر ارتضا حضرت علی بن موسی الرضا بهره مند شوند و می گفتند.
بنمای رخ كه خلقی حیران شوند و واله
بگشای لب كه فریاد از مرد و زن برآید
جمعیتی كه بالغ بر چند صد هزار نفر بوده باستقبال رفتند [1] و طبقه ممتاز علماء در آن عصر نیشابور سیصد هزار محدث داشت كلیه علماء و محدثین وعاظ و فقها و دانشمندان اطراف مركب را پروانه صفت احاطه كردند گفتند:
بنمای رخ كه باغ و گلستانم آرزو است
بگشای لب كه قند فراوانم آرزو است
24000 هزار قلمدان حاضر شده بود كه حدیث امام هشتم را بنویسند - دوازده هزار قلمدان طلا و مرصع به جواهر كشیده شد و مردم پای تا سرگوش بودند تا آن حدیث را فرا گیرند.
محدث قمی می نویسد ابن بابویه نقل كرده كه نیشابور 200000 دویست هزار محدث داشته و اكثر به استقبال شتافته بودند. [2] .
آن بارقه الهی آن مظهر كامل حق و حقیقت - آن ولایت مطلقه - آن گاه سر مبارك از میان كجاوه بیرون آورد فرمود:
[1] كشف الغمه ص 154 ج 3.
[2] فوايد الرضويه ص منتخب التواريخ ص 407.